این دیدار تقابل ایده‌های عجیب به شمار می‌رفت؛ یکی در عمل موفق و دیگری ناکام بود. یونایتد با ترکیب ۳۵۲ مشابه بازی قبل، اما با این تفاوت که رشفورد به جای کاوانی و پوگبا به‌ جای فرد پا به میدان گذاشت و در طرف مقابل آتالانتا با آرایش ۳۴۳ همیشگی خود ظاهر شد.

شاید بهتر باشد با گل اول شروع کنیم:

 

 

همانطور که در تصویر مشخص است؛ زاپاتا در نیم‌فضای چپ (برای درک بهتر اهمیت نیم‌فضا می‌توانید این مقاله را مطالعه کنید) در فضایی فشرده بین مدافعان و هافبک‌های یونایتد استقرار دارد که با دخالت مک‌تامینای توپی که برای او ارسال می‌شود؛ به فضای پشت مدافعان یونایتد در پاکت سمت چپ می‌رسد.

 

 

دراین تصویر استقرار کلیه مدافعان یونایتد درست است؛ اما بدترین استقرار و زاویه را پل پوگبا دارد که گویا تمام اصول دفاعی را فراموش کرده و ذهنیت درستی برای بازی در پست هافبک دفاعی ندارد.

 

پرسش مهم این است که آیا پوگبا از اهمیت زون ۱۴ آگاهی دارد؟

برای پاسخ دقیق باید اشاره کرد که در این صحنه او باید کانال و مسیر پاس ایلیچیچ پوشش داده و آن را دفع کند. پاس به فضایی ارسال می‌شود که پاشنه آشیل یونایتد در این فصل بوده؛ اما از همه مهم‌تر حرکت به عمق ایلیچیچ برای دریافت توپ در پشت محوطه جریمه یونایتد است.

ناگفته نماند که عملکرد دخیا نیز در این صحنه بسیار ضعیف بود. پوگبا از نظر فنی تعادل مناسبی ندارد به شکلی که دارای تضاد عجیبی در بین حمله و دفاع است.

 

 

این صحنه ارسال توپ بلندی است که برای زاپاتا ارسال می‌شود و نکته قابل توجه ارسال این پاس به سمتی است که مگوایر حضور دارد؛ که دو دلیل در آن نهفته است.

دلیل اول آن را باید در دانش گسپرینی از شناخت کافی بازیکنان خود دانست. یعنی تمام بازیکنان می‌دانند زاپاتا از قد و فیزیک مناسبی برخوردار است و ضمنا سرعت بسیار خوبی نیز دارد. دلیل دیگر این امر آگاهی از پایین بودن سرعت مگوایر در انتقال به دفاع است.

یک مربی موفق بر روی نقاط ضعف بازیکنان حریف کار می‌کند. گسپرینی با علم به مسئولیت‌پذیر نبودن پوگبا و ضمنا خطرناک بودن او در ارسال پاس‌های رو به جلو، در اغلب مواقع از بازیکنان خود خواسته بود که پوگبا را با فشار زیاد پرس کنند.

 

 

تصویر فوق نمونه‌ای است از لحظه از دست دادن توپ، درحالی‌ که دو بازیکن پوگبا را تحت فشار قرار دادند و یک بازیکن نیز مسیر پاس او را بسته است. این همان صحنه‌ای است که بایلی با شجاعت تمام ضربه زاپاتا را بلاک و از گل شدن توپ جلوگیری کرد. یکی از دلایلی که گسپرینی مربی موفقی تلقی می‌شود؛ همین جزییات زیبا و مهم است.

بخش بعدی تحلیل مربوط به صحنه به ثمر رسیدن گل یونایتد است که به شیوه‌ای کلاسیک و با انجام کارهای ترکیبی به ثمر رسید.

یونایتد با سولسشیر گاها عملکردهایی ضعیف و بی‌نظم را از خود نشان می‌دهد که باعث می‌شود از خود بپرسیم چطور ممکن است چنین گل‌هایی به ثمر برساند؟ هدف ما از تحلیل این صحنه نبوغ و هوش برونو فرناندز است.

 

در بازی بین خطوط غالبا بازیکنان بازیساز(Playmaker) سه نوع استقرار را انجام می‌دهند:

۱- استقرار بین خط دفاع و خط هافبک

۲- در راستای دو هافبک

۳- در راستا مدافعین

در تصویر مشاهده می‌کنید که برونو فرناندز در شکاف ایجاد شده بین هافبک‌های میانی آتالانتا مستقر شده است(نوع دوم از سه پارامتر بالا)

 

 

پس از پرس شدن او توسط مدافع مرکزی آتالانتا و ارسال پاس به عرض توسط او، حرکت به فضای خالی و در نهایت استفاده از Third man run توسط رونالدو و شاهکاری دیگر از برونو فرناندز با پاس پشت پا را مشاهده می‌کنیم.

گسپرینی مانند مربیان مدرن امروزی، پرسینگ را یکی از اصول مربیگری خود قرار داده است. به همین دلیل در بسیاری از صحنه‌های بازی با پرسینگ سنگین اجازه بیلدآپ سریع از بازیکنان یونایتد سلب می‌شد و پس از توپ‌گیری انتقال سریع از دفاع به حمله را در دستورکار قرار داشت (برای آشنایی بیشتر با انواع انتقال از حمله می‌توانید دوره جامع آنالیز را از اینجا تهیه کنید).

در جریان بازی شاهد مصدومیت واران و تعویض او با گرینوود بودیم؛ یونایتد از ۳۵۲ به ۴۲۳۱ تغییر آرایش داد. این تغییر آرایش باعث شد تا منچستریونایتد عملکرد بسیار ضعیف‌تری در بخش بازی بدون توپ و دفاع در نیمه دوم مقابل آتالانتا به نمایش بگذارد.

یونایتد به هنگام دفاع آرایش ۴۴۲ و میدبلاک را دستور کار خود داشت. این تغییر آرایش، فشردگی و پوشش فضاهای حیاتی مانند نیم فضاها را از یونایتد گرفت که موجب فرار زاپاتا از آن منطقه و دریافت گل دوم شد.

نمی‌توان به نبوغ رونالدو، بهترین بازیکن میدان نیز اشاره نکرد که در ۳۷ سالگی عطش شکستن تمام رکوردها را دارد. آموزنده‌ترین درس در بازی گذشته سرسختی ذهنی او است که تا ثانیه آخر دست از تلاش برنمی‌دارد.

در ادامه تحلیل به ارائه مطالب آماری می‌پردازیم. در تصاویر زیر نمرات ارائه شده بازیکنان توسط مرجع آماری Whoscored را مشاهده می‌کنیدکه عملکرد دخیا، مگوایر، پوگبا و رشفورد بسیار ضعیف است. عملکرد تیمی آتالانتا تعادل و بالانس بیشتری دارد و زاپاتا و الیچیچ بسیار درخشان ظاهر شدند.

 

 

در تصویر بعدی نقشه شوت‌های آتالانتا و یونایتد را مشاهده می‌کنید؛ که ۱۳ شوت سهم یونایتد و ۱۰ شوت سهم آتالانتا بوده است. نکته جالب توجه این است که مربیان مدرن تمرکز شوت‌زنی خود را به زون ۱۴ و محوطه جریمه اختصاص می‌دهند و این موضوع بیانگر اهمیت این منطقه در فوتبال است.

 

 

دربخش عملکرد انفرادی و دریبلینگ در نقشه پیش رو مشاهده می‌کنید که یونایتد ۱۹ اقدام به دریبل و آتالانتا ۱۴ اقدام به دریبل ثبت کرده و نکته جالب توجه اینکه غالب این دریبل‌ها در نیم‌فضاها ثبت شده است.

 

 

کار برجسته تیم گسپرینی، توپ‌گیری و قطع توپ آن‌ها بود که بیانگر عملکرد بهتر این تیم در در بخش دفاع است . دو تصویر زیرنقشه توپ‌گیری تیم‌ها را به ما نشان می‌دهد که در بخش توپ گیری آتالانتا ۲۶ و یونایتد ۲۲ اقدام موفق داشته و دربخش قطع توپ آتالانتا ۱۷ و منچستریونایتد ۱۳ قطع توپ داشته است.

 

 

سولسشیر پس از چهار سال هنوز در حسرت جام است. سرمایه‌گذاران آمریکایی این باشگاه، هزینه‌های هنگفتی بابت انتقال‌های جنجالی انجام داده‌اند که بسیاری از این خریدها از نظر عملکرد بسیار ضعیف بوده‌اند (البته خریدهای خوبی مانند فرناندز عملکرد خوبی داشته‌اند).

نکته مهم بعدی این است که سولسشیر تاکنون نتوانسته است عطش این بازیکنان برای کسب موفقیت جام را بالا ببرد و شیوه مربیگری و مدیریت روز مسابقه او بیانگر و گویای این امر است؛ که شخصیت آرام و منفعل او یکی از علت‌های اصلی ناکامی‌ منچستریونایتد است.

در سطوح حرفه‌ای اگر برنامه‌ها و استراتژی های شما بعد از سه سال به نتیجه مناسب منجر نشود؛ بازیکنان از شما مایوس و نامید می‌شوند که در این مواقع سرمربی‌ها مدیریت رختکن را از دست می‌دهند. بازیکنان در این حالت‌ها دچار تردید نسبت دستورات سرمربی می‌شوند.

اعتماد به نفس از سرمربی به بازیکنان منتقل می‌شود. به هرحال شاید آخرین مهلت و آخرین فرصت برای ابقای شغل خود بازی در مقابل منچسترسیتی است که اگر عملکرد ضعیفی چون بازی با لیورپول و نیمه دوم آتالانتا به نمایش بگذارد شاید کاسه صبر گلیزرها نیز لبریز شود.

گسپرینی، الهه‌های نراتزوری کسی است که متخصص بردن جنگ‌های نابرابر و شخصیت‌ دادن به تیم‌های متوسط است؛ او کریتوسی است که قدرت جنگجویی خود به کالبد آتالانتا دمیده است.

آنالیز: محمد‌هادی تهمتن
کاری از گروه فنی آنالیزتاکتیکی