مرد کرواتی که فصل گذشته هدایت هلاس ورونا را بر عهده داشت؛ پس از جدایی شوکه کننده خورخه سمپایولی، جایگزین مرد آرژانتینی شد و هدایت المپیک مارسی را برعهده گرفت .

سفر مربیگری او در‌هایدوک اسپلیت آغاز شد؛ قهرمانی در جام کرواسی در فصل ۲۰۱۲/۱۳ پیش از پیوستن به باشگاه یونانی پائوک و سپس تیم‌های ترکیه ای کارابوک اسپور و گالاتاسرای بود اما او تا پیش اینکه دو مرتبه هدایت اودینزه را برعهده گرفت هرگز بیش از یک فصل در تیمی‌حضور مداوم نداشت .

تودور در تابستان ۲۰۲۰ دستیار آندره آ پیرلو در یوونتوس بود و با یوونتوس در آن فصل کوپا ایتالیا را فتح کرد. پس از جدایی پیرلو، تودور به سرعت به عنوان مربی هلاس ورونا منصوب شد. با توجه به شرایط سخت باشگاه ورونا در آن زمان، انتظار می‌رفت تودور با مشکل مواجه شود. با این حال، ورونا در ده بازی اول خود در لیگ، تنها در یک بازی شکست خورد.

با هدایت تودور، ورونا لیگ را در رده نهم به پایان رساند و امتیاز بیشتری نسبت به فصل پیش از آن با تحت هدایت ایوان ژوریچ کسب کرد. آن‌ها ۶۵ گل در لیگ به ثمر رساندند که ششمین خط حمله برتر سری آ را به آن‌ها اختصاص داد و تنها چهار گل از قهرمان لیگ یعنی آث میلان کمتر به ثمر رسانده بودند.

این بررسی دارای تجزیه و تحلیل داده‌هایی است که روندهای تاکتیکی القا شده توسط ایگور تودور در ورونا را نشان می‌دهد. ما تاکتیک‌ها را در رویکرد هجومی‌ تودور و اصول فاز دفاعی ورونا بررسی می‌کنیم.

 

چرا ایگور تودور؟

ایگور تودور با توجه به تعداد مشاغلی که در طول دوران کوتاه خود داشته است همچنان به عنوان یک مربی کارآموز شناخته می‌شود. به همین دلیل انتصاب او به عنوان جانشین خورخه سامپائولی تا حدودی با تعجب همراه بوده است. سامپائولی را شاگرد مارسلو بیلسا می‌دانند؛ مربی‌ که .رویکرد تاکتیکی‌اش بر پایه پرسینگ شدید و بازی هجومی‌ و عمودی سریع بنا شده است

زمانی که نحوه عملکرد تیم ورونا با هدایت تودور را در این بخش‌ مقایسه می‌کنیم به وضوح مشخص است که چرا مارسی تودور را مربی  می‌داند که رویکردش برای ادامه آنچه سامپائولی آغاز کرده ایده‌آل است.

داده‌های تصویری زیر شدت چالش را در برابر PPDA در سری A در فصل گذشته اندازه گیری می‌کند. PPDA بیانگر تعداد پاس‌هایی است که یک تیم تا پیش از هر اقدام دفاعی به حریفان اجازه می‌دهد تا قبل از ربودن توپ به طور میانگین انجام دهند. شدت چالش تعداد دوئل‌ها، تکل‌ها و قطع‌های یک تیم را در هر دقیقه از مالکیت حریف نشان می‌دهد.

 

 

ورونا فصل گذشته سری آ را در رتبه اول هر دو شدت چالش و PPDA به پایان رساند. تیم‌هایی که با آن‌ها روبرو شدند تنها اجازه داشتند به طور میانگین ۸.۲۸ پاس را تا پیش از زمانی که ورونا برای بازپس گیری توپ اقدام کند ثبت کنند . هنگامی‌ که پرس را شروع می‌کنند؛ آن‌ها بیش از هر تیم دیگری دوئل، تکل و قطع توپ را انجام داده زیرا شدت چالش این تیم به طور متوسط ​​۷.۱ در دقیقه در برابر حریفان بود.

در مقایسه، در دوران سامپائولی که فلسفه آن بر پرس شدید بنا شده یود؛ میانگین شدت چالش مارسی ۵.۶ و میانگین پاس در هر اقدام دفاعی ۱۱.۸۸ بود. زمانی که توپ را در اختیار می‌گرفتند؛ تودور تاکید زیادی بر حملات سریع و فوری داشت. ورونا علاقمند بود تا بازی به سرعت پیش برود و تا حد امکان نزدیک به دروازه حریف خود بازی کند.

آن‌ها در فصل گذشته نیز بیش از هر تیم دیگری در سری آ در هر ۹۰ دقیقه پاس رو به جلو ارسال کردند که باعث ثبت میانگین ۷۱.۱۶  شد. زمانی که این میزان را با میانگین مالکیت آن‌ها که تنها ۴۹.۷۱ بود مقایسه کنید؛ می‌توانید تمایل به بازی کردن فوتبال رو به جلو وهجومی‌ را به خوبی حس و مشاهده کنید.

 

 

برای خلاصه کردن رویکرد تاکتیکی تودور، ورونا با پرس خود توپ را به شکلی تهاجمی‌ دنبال می‌کند و زمانی که توپ را به عقب ببرد؛ به دنبال بازی رو به جلو و حمله فوری است. این منجر به چرخش‌های سریع در هر دو مرحله انتقال می‌شود و توضیح خواهد داد که چرا ورونا در فصل گذشته گل‌های زیادی به ثمر رساند اما تعداد گل‌های زیادی را نیز در زیر نظر ایگور تودور دریافت کرد.

 

استراتژی دفاعی

سیستم دفاعی که ایگور تودور در ورونا به کار گرفت بر حول محور حرکت توپ تا حد امکان در بالای زمین از طریق پرس برمبنای بازیکن قرار داشت. بازیکنان تیم خود را تا حد امکان به یکدیگر نزدیک کرده و مطمئن می‌شوند که بین هر خط قرارگیری فضای محدودی وجود دارد.

در طول فصل گذشته ترکیب ورونا ۳-۴-۳ بود. گاهی اوقات تودور بسته به بازیکنان موجود و تیمی‌ که با آن روبرو می‌شد آن را به صورت ۳-۴-۲-۱ یا ۳-۴-۱-۲ نیز تنظیم می‌کرد.

اگرچه ساختار و اصول استراتژی دفاعی او ثابت باقی ماند اما تودور پرس را برای ضد حمله زدن، بر اساس شکل گیری تیم حریف و نحوه بازیسازی آن‌ها تطبیق می‌داد.

تصویر زیر نمونه ای از این موضوع است. لاتزیو خط‌ هافبک خود را پایین آورده  تا به بازیسازی کمک کند. تیم ساری هفت بازیکن در نیمه زمین خود دارد که ساختار ۴-۱-۲ را تشکیل می‌دهند. ورونا که فرم پرس و ساختار معمولش پرس بالا در بلوک دفاعی ۲-۳ یا ۳-۲ است؛ بال‌های پشتی را به سمت بالا حرکت داده تا مناطق وسیعی را پوشش دهد.

 

 

این عمل یک چینش ۷ در مقابل ۷ در نیمه زمین لاتزیو ایجاد کرده و همه مناطق پوشش داده شده و آماده برای دفاع است. خطر اما این است که ورونا سه مدافع میانی خود را در موقعیت ۳ در برابر ۳ با بازیکنان مهاجم لاتزیو در انتهای دیگر زمین رها کرده است. به محض اینکه مدافعان میانی لاتزیو اولین پاس را ارسال می‌کنند؛ پرس ورونا برای توپ آغاز می‌شود؛ زیرا هر بازیکن به شدت به بازیکنان حریف که در موقعیت‌های خود هستند تمرکز دارد.

نمونه‌ای از این نیز در بازی مقابل سمپدوریا در زیر نشان داده شده است. در حالی که سمپدوریا تلاش می‌کند تا بازی را از کانال میانی به پیش ببرد؛ توپ به مهاجم مرکزی سمپدوریا فرستاده می‌شود که برای ادامه بازی به عمق نفوذ کرده است. به محض ارسال پاس، مدافع میانی ورونا خط دفاعی خود را رها کرده و حریفش را دنبال می‌کند زیرا او به دنبال قطع توپ و بازی حریف است.

می‌توانید مشاهده کنید که بازیکنان ورونا چگونه توپ را احاطه کرده و برای مرحله بعدی بازی آماده هستند. آن‌ها در موقعیتی قرار می‌گیرند که روی توپ دوم درگیری و دوئل ایجاد کنند و یا اگر سامپدوریا مالکیت خود را حفظ کند؛ هر یک از بازیکنان ورونا نفر به نفر در برابر هر بازیکن سمپدوریا در منطقه اطرافش قرار گیرند.

 

 

سیستم علامت گذاری نفر به نفر در سراسر زمین یک روند تاکتیکی رایج بوده که توسط ایگور تودور در ورونا در فصل گذشته اجرا شد. این یک موقعیت پرخطر را به ارمغان می‌آورد؛ زیرا تیم شکل دفاعی منظمی‌ نداشته و شما برای پیروزی در نبرد‌های ۱-۱ به افراد تکیه می‌کنید. فواید آن این است که توپ در هر نقطه در سراسر زمین مورد فشار قرار خواهد گذفت و به شما فرصت بیشتری می‌دهد تا سریع توپ را به دست آورید.

شما می‌توانید از موقعیت‌هایی که بازیکنان ورونا در مقابل آث میلان بدست آورده‌اند مشاهده کنید که چگونه علامت‌گذاری نفر به نفر توسط تودور اعمال می‌شود. هیچ ساختار موقعیتی در شکل دفاعی تیم وجود ندارد زیرا هر بازیکنی بازیکن علامت گذاری شده خود را دنبال می‌کند.

 

فازهای حمله

به محض اینکه مالکیت توپ به دست آمد؛ تاکتیک‌های تودور در ورونا روی پیشروی عمودی متمرکز بود. این همان موضوعی است که هواداران مارسی با توجه به علاقه آن‌ها به مربیانی مانند سامپائولی و بیلسا به آن واکنش نشان خواهند داد. تودور از مارسی می‌خواهد که توپ را به سرعت جلو آورده و با پوشش کامل زمین بازی به دنبال حمله از مرکز و از کناره‌ها خواهند بود.

در طول مرحله بازیسازی، ترکیب متشکل از ۵ مدافع ورونا به یک ترکیب ۴ دفاعه تبدیل شده؛ زیرا یکی از مدافعان کناری بالاتر از مکان قرار گیری خود حرکت کرده و دیگری در خط دفاعی باقی مانده بود.

ورونا در یک سوم دفاعی برای مدت طولانی مالکیت توپ را در اختیار نداشت. مدافع کناری به شکل مداوم به سمت بالا فشار می‌آورد تا بتواند نفوذ کرده و تیم را قادر سازد تا بازی را فوراً پیش برده و حالت تیم حریف را کشیده کند . این تاکتیک بیشتر در برابر تیم‌هایی که زمین را به صورت مرکزی اشغال می‌کنند استفاده می‌شود.

 

 

از سوی دیگر، مدافع میانی بیرونی که در کانال مخصوص خودش بازی می‌کند؛ یک حرکت رو به جلو انجام داده و به حمله می‌پیوندد. تودور ترجیح می‌دهد تیم‌هایش تا حد امکان بازیکنان بیشتری را در نیمه زمین حریف پوشش دهند و معتقد است که سه مدافع برای مقابله با هر ضدحمله‌ای که ممکن است به دنبال داشته باشد کافی است. با این حال ترجیح او این است که مدافع کناری در سمت مقابل به حمله بپیوندد.

هنگامی‌ که بازی بیشتر به سمت نیمه حریف پیش می‌رود؛ تاکتیک‌های تودور اهمیت زیادی به مدافعان کناری می‌دهد. آن‌ها با توپ و نیز بدون توپ به شدت درگیر می‌شوند.

زمانی که ورونا با تیمی‌ بازی داشت که از تمرکز تهاجمی‌ برخوردار نبود؛ به مدافعان کناری دستور داده می‌شد تا یک سوم پایانی به جلو حرکت کرده و سعی کنند یک سوم دفاعی حریف را بیش از حد پرس کنند. این به ترکیب ورونا اجازه می‌دهد از ۳-۴-۳ به ۳-۲-۵ تبدیل شود.

 

 

ورونا در حالت ایده آل عمدتا به حمله عمدتا میانه زمین تمایل دارد. این برای کشاندن تیم‌ها به سمت توپ‌ها بودو ایجاد فضای بیشتر مناسب است. دو تصویر بعدی این روند را در دو مرحله مختلف حمله نشان می‌دهد. نخست که وارد یک سوم پایانی می‌شوند وپس از آن در عمق یک سوم پایانی هستند و وارد محوطه جریمه شده اند. میلان شش بازیکن در مرکز زمین دارد زیرا ورونا از فضاهای هر کانال استفاده می‌کند و در هر دو .طرف اضافه بار دو در برابر یک ایجاد خواهد کرد

 

 

دیوید فارونی و دارکو لازوویچ زوج اصلی دفاع ورونا در فصل گذشته بودند. فارونی چهار گل و پنج پاس گل داد و لیگ را با ۵.  ​​npxG+xA به پایان رساند. لازوویچ نیز یک گل و هفت پاس گل ثبت کرد و فصل را با ۹.۳ npxG+xA به خاتمه داد. (گل مورد انتظار بدون پنالتی و پاس گل مورد انتظار)

داده‌ها نشان می‌دهند که مدافعان کناری تا چه اندازه برای مارسی در ترکیب تاکتیکی ایگور تودور نقش مهمی‌ خواهند داشت.

نتیجه

تحویل گرفتن مارسی در این زمان می‌تواند برای ایگور تودور دشوار باشد. این تیم در لیگ ۱ دوم شد و به لیگ قهرمانان اروپا راه یافت و به نیمه نهایی لیگ کنفرانس اروپا نیز صعود کرد.

با توجه به اینکه پاری سن ژرمن به احتمال زیاد سلطه خود را در داخل کشور تکرار خواهد کرد؛ آیا تودور می‌تواند از آنچه سامپائولی شروع به ساخت آن کرده است استفاده کند و یا این حرکت به نفرینی تبدیل خواهد شد؟

مرد سابق یوونتوس به سبک هجومی‌ و فشرده فوتبال خود ادامه خواهد داد. اگرچه هواداران مارسی از این بازی زیبا قدردانی می‌کنند اما او باید به جای مدیریت تیمی‌ که قدردان یک پیروزی است خود را با مدیریت تیمی‌ که انتظار می‌رود پیروز شود وفق دهد.

منبع : totalfootballanalysis
مترجم: امیرمهدی نبوی
کاری از گروه فنی آنالیز تاکتیکی