منظور از “منطقه‌ی ۱۴” در فوتبال چیست؟

روش‌های بسیار زیادی برای تجزیه و تحلیل بازی‌های فوتبال وجود دارد. منطقه‌ی ۱۴ به‌عنوان “منطقه‌ی طلایی” در زمین فوتبال طبقه‌بندی شده است که به تیم‌ها کمک می‌کند گل‌های بیشتری به‌ثمر برسانند. شواهد حاکی از آن است که تیم‌های موفق‌تر در گلزنی، عملکرد بهتری در منطقه‌ی چهارده از خود نشان داده‌اند. در این نوشتار برای نمونه به بررسی دو تیم فرانسه (۱۹۹۸-۲۰۰۰) و منچستر یونایتد (۱۹۹۸-۱۹۹۹) می‌پردازیم.

منطقه‌ی ۱۴ کجاست؟

با تقسیم زمین بازی به یک شبکه‌ی شش در سه، ۱۸ منطقه روی زمین پدیدار می‌شود. منطقه‌ی ۱۴ منطقه‌ایست که در مرکز زمین درست قبل از محوطه‌ی جریمه‌ی حریف قرار گرفته و به‌نظر می‌رسد منطقه‌ای بسیار مهم برای به‌ثمر رساندن گل‌ها است. این منطقه را می‌توانید در تصویر زیر مشاهده‌کنید.

 

چرا منطقه‌ی ۱۴ از چنین اهمیتی برخوردار است؟

این یکی از عوامل مهمی است که تیم‌های موفق را از تیم‌های ناموفق متمایز می‌کند. تیم‌های موفق از طریق این منطقه، موثرتر از تیم‌های کمتر موفق حمله می‌کنند. به‌طور کلی، چهار نکته‌ی کلیدی -که تیم‌های موفق‌تر از آن‌ها بهره می‌برند- در مورد این منطقه وجود دارد:

  • ارسال بیشتر پاس‌ها در زمان حمله به منطقه‌ی ۱۴ یا اطراف آن
  • ارسال بیشتر پاس‌های روبه‌جلو از منطقه‌ی ۱۴ یا اطراف آن
  • پاسکاری بیشتر در منطقه‌ی ۱۴ نسبت به تیم‌های ناموفق
  • خلق موقعیت شوت‌زنی بلافاصله پس از بازیابی مالکیت در منطقه‌ی ۱۴

اولین نمونه‌ی ما تیم ملی فرانسه (۱۹۹۸-۲۰۰۰) است. در جولای سال ۲۰۰۰، فرانسه به اولین کشوری تبدیل شد که پس از قهرمانی در جام‌جهانی (۱۹۹۸)، توانست عنوان قهرمانی اروپا (۲۰۰۰) را به‌دست آورد.

تیم قهرمان فرانسه در یورو ۲۰۰۰

با تلاش محققان مشخص شد که ۸۱.۳% از پاس‌های منجر به گل آن‌ها در این دو رقابت از ناحیه‌ی مرکزی ارسال شده است. به‌عبارت دیگر، فرانسه در حملات با عرض کمی بازی کرده است. یافته‌ی دیگری نشان داد که بیشتر این پاس گل‌های ارسال شده، از منطقه‌ی مرکزی و درست بیرون محوطه‌ی جریمه‌ی رقبا بوده است.

 

 

منچستر یونایتد ۱۹۹۹

نمونه‌ی دوم منچستر یونایتد (۱۹۹۸-۹۹) است. این تیم، اولین تیم انگلیسی بود که توانست در یک فصل، در سه رقابت لیگ برتر، اِف‌اِی کاپ و لیگ قهرمانان اروپا به عنوان قهرمانی دست پیدا کند.

در همان سال تحقیقاتی در مورد این تیم انجام شد و مشخص گردید که پاس کوتاه، رایج‌ترین شکل ارسال پاس گل در این تیم بوده است. علاوه بر این، بیشتر این پاس‌ها از منطقه‌ی مرکزی زمین ارسال شده‌اند.

 

 

منطقه‌ی ۱۴ چیست؟

یافته‌های بالا تا حدودی ما را با منطقه‌ی ۱۴ آشنا کردند. در مجموع، محققان مختلف در این باره دیدگاه‌های مختص به خود، اما تا حدود زیادی شبیه به یکدیگر دارند. برخی محققان معتقدند که منطقه‌ی ۱۴ متعلق به هافبک تهاجمی است و منطقه‌ای حیاتی برای تدارک حمله‌ای موفق است.

برخی دیگر معتقدند که منطقه‌ی ۱۴ منطقه‌ای کلیدی بوده و بیشتر پاس گل‌ها از این منطقه ارسال می‌شوند. برخی دیگر با این که به منطقه‌ی ۱۴ اشاره‌ای نمی‌کنند، اما دریافته‌اند که پاس کوتاه، رایج‌ترین نوع ارسال پاس گل است و بیشتر این پاس گل‌ها از منطقه‌ی مرکزی ارسال می‌شوند. در حقیقت، برخی از مربیان با این منطقه آشنایی دارند، اما ممکن است با استفاده از نام “حفره” به آن اشاره کنند.

با این حال، از دیدگاه تحلیل عملکرد تیم‌ها، محققان درک چگونگی کارکرد منطقه‌ی ۱۴ را این‌گونه مطرح کرده‌اند:

 

چگونه از منطقه‌ی ۱۴ به‌طور موثر استفاده کنیم؟

 

استفاده موثر از منطقه‌ی ۱۴ باید با پاس دقیق و روبه‌جلو و مالکیت پایدار در عقب زمین همراه باشد. کلمات کلیدی “دقیق و روبه‌جلو” این سوال را مطرح می‌کنند که “توپ به چه منطقه‌ای باید ارسال شود؟” بر اساس برخی تحقیقات تیم‌ها از راه ارسال مستقیم توپ از منطقه‌ی ۱۴ به محوطه‌ی جریمه، ۴ برابر بیشتر از بازی در عرض و بردن توپ به گوشه‌ها (وارسال پاس بلند به محوطه) گل به ثمر رسانده‌اند.

مدت زمان مالکیت توپ دلیل دیگری است که چرا توپ از منطقه‌ی ۱۴ باید به صورت مستقیم به محوطه‌ی جریمه ارسال شود. تحقیقات نشان می‌دهد که توپ قبل از به ثمر رسیدن گل، میانگین ۲.۷ ثانیه در منطقه‌ی ۱۴ نگه داشته می‌شود.

اگر توپ را بیشتر از ۸ ثانیه در این منطقه نگه دارید، دیگر موقعیتی برای گلزنی خلق نخواهد شد. این یعنی سرعت عمل نکته‌ای کلیدی در استفاده از منطقه‌ی ۱۴ است. بدون شک حرکت دادن توپ در عرض به جای به جریان انداختن توپ رو به جلو و به سمت محوطه‌ی جریمه، احتمالا باعث افزایش مدت زمان مالکیت و همین‌طور ایجاد گزینه‌های پاس بیشتر خواهد شد، اما باعث خنثی شدن تهدیدات منطقه‌ی ۱۴ نیز می‌شود.

 

چه بازیکنی مناسب بازی در منطقه‌ی ۱۴ است؟

 

منطقه‌ی ۱۴ زمانی موثر است که توسط بازیکنی با مهارت فنی بالا مورد استفاده قرار بگیرد که بتواند در کمتر از ۸ ثانیه مسیر بازی را با یک پاس کوتاه یا چرخش و دویدن رو به جلو تغییر دهد. بنابراین منطقه‌ی ۱۴، متعلق به بازیکنانی با تکنیک و مهارت فنی فوق‌العاده است. این بازیکنان معمولا چشم‌نواز بازی می‌کنند. زیدان و برکمپ نمونه‌هایی از این دسته‌اند.

زین‌الدین زیدان

دنیس برکمپ

در این‌جا ویدئوی زیر می‌توانید مثالی از بازی برکمپ در منطقه‌ی ۱۴ را مشاهده کنید.

 

تعادل

اگرچه منطقه‌ی ۱۴ در حملات اهمیت بسیاری دارد، اما این بدان معنا نیست که تیم‌ها نباید توپ را از گوشه‌های زمین ارسال (سانتر) کنند. سانتر از جناحین نیز برای به ثمر رساندن گل‌ها بسیار موثر است.

در حقیقت تیم‌های موفق، از سانتر از جناحین هم برای به ثمر رساندن گل‌‌های خود بهره می‌برند. نکته‌ی کلیدی این است که تیم‌ها نباید برای بردن توپ به گوشه‌های زمین از منطقه‌ی ۱۴ استفاده کنند. به‌جای استفاده از پاس‌های کوتاه در عرض زمین از منطقه‌ی ۱۴،

تیم‌ها باید توپ را در تمام مناطق زمین به گردش درآورده و یا از مناطق عقب‌تر در زمین به گوشه‌ها هدایت کنند تا موقعیت سانتر توپ فراهم شود. تیم منچستر یونایتد (۱۹۹۸-۹۹) قادر بود هم از گوشه‌های زمین در حمله بهره ببرد و هم توانایی نفوذ به منطقه‌ی مرکزی زمین را داشت. اما فرانسوی‌ها (۱۹۹۸-۲۰۰۰) به دلیل عرض کمی که مهاجمان این تیم در حملات داشتند، گل‌های کمی را از روی سانتر از جناحین به ثمر رساندند.

نتیجه‌گیری

منطقه‌ی ۱۴ درست بیرون محوطه‌ی جریمه‌ی حریف قرار دارد. این منطقه عامل تمایز تیم‌های موفق و ناموفق است، زیرا بیشترین شانس ارسال پاس گل را فراهم می‌کند. موثرترین راه استفاده از منطقه‌‎ی ۱۴، ارسال پاس کوتاه به محوطه‌‎ی جریمه است. علاوه بر این، بازی رو به جلو در این منطقه باید سریع اتفاق بیفتد. مالکیت توپ در این منطقه نباید بیشتر از ۸ ثانیه طول بکشد. اهمیت حمله از گوشه‌ها را نباید نادیده گرفت، زیرا یک تیم موفق باید توانایی بهره بردن از حالت‌های مختلف گلزنی را داشته باشد.

به نظر من، بهترین راه این است که ابتدا از طریق منطقه‌ی ۱۴ برای حمله اقدام کنید، زیرا منطقه‌ای بسیار موثر است. اگر بازیکنان نتوانستند از منطقه‌ی ۱۴ به عمق دفاع حریف نفوذ کنند، آن‌گاه از گوشه‌های زمین اقدام به حمله کنید.

منبع: leochan performance analysis
مترجم: سید مهدی طباطبائی
کاری از گروه فنی آنالیزتاکتیکی