منچسترسیتی فصل ۲۲-۲۰۲۱ را بدون مهاجم هدف سپری کرد و از سوی دیگر ارلینگ‌ ها‌لند نیز فصل گذشته را با زدن ۲۹ گل در ۳۰ بازی برای بوروسیا دورتموند به اتمام رساند و رکورد ۸۶ گل در ۸۹ مسابقه را در دوران حضورش در این تیم ثبت کرد. منچستر سیتی نیاز به خرید یک مهاجم داشت و از سوی دیگر ها‌لند نیز یکی از بهترین‌ها‌ در جهان است و به نظر می‌رسد انتقال‌ ها‌لند به منچسترسیتی به نفع این تیم خواهد بود.

با این حال اگر به سبک بازی سیتیزن‌ها و‌ ها‌لند بپردازیم به دو سبک متفاوت برخورد می‌کنیم؛‌ ها‌لند یک مهاجم داخل محوطه و قاتل دروازه است اما منچسترسیتی به میانه میدان مسلط می‌شود و با تشکیل مثلث‌ها‌یی خلق موقعیت می‌کند.

بنابراین، برای موفقیت‌ ها‌لند در منچسترسیتی یا باید‌ ها‌لند سبک بازی خود را به شکل اساسی تغییر داده و در کارهای تیمی‌ مشارکت کند و یا پپ گواردیولا باید الگوهای تاکتیکی خود را برای سازگاری با این بازیکن ۲۱ ساله تطبیق دهد. به احتمال زیاد هر دو طرف نیاز به تغییراتی خواهند داشت تا با یکدیگر سازگار شوند.

موضوعی که این قرارداد را به شکلی ویژه جذاب می‌کند این است که‌ ها‌لند بخشی از یک تغییر سیاست نقل و انتقالاتی در گروه منچسترسیتی است. در طول ۱۲ ماه گذشته این تیم با جک گریلیش و‌ ها‌لند قرارداد امضا کرده و بر اساس شایعات با کریستیانو رونالدو و پل پوگبا نیز صحبت‌ها‌یی داشته است.  آن‌ها چهار فوق ستاره هستند که ظاهراً با اساسی‌ترین اصول فلسفه تاکتیکی گواردیولا در تضاد قرار دارند.

با این حال، انگیزه احتمالی گواردیولا و در واقع دلیلی برای اینکه‌ ها‌لند ممکن است برای این تیم مناسب باشد را می‌توان در تحلیل برخی از عملکردهای ضعیف فصل گذشته آبی پوشان شهر منچستر یافت اما پیش از این به نظر می‌رسد‌ ها‌لند کار سختی برای تطبیق خود با شیوه‌ها‌ی تاکتیکی گواردیولا در پیش دارد.

ارلینگ‌ ها‌لند در مکتب ژرمن‌ها‌، با شیوه تاکتیکی اصرار بر پاس‌ها‌ی مستقیم و قطری و با سرعت بالا بازی کرده است اما در تیم منچسترسیتی اولویت بر دقت پاس بالا و پاس‌ها‌ی کوتاه است. علاوه بر این لحظات انتقال در منچسترسیتی در مقایسه با تیم‌ها‌ی سابقش در زمان بازپس‌گیری توپ و نفوذ به پشت خط دفاعی حریف، تفاوت‌ها‌یی عمده  با یکدیگر دارد.  این تفاوت‌ها‌ی عمده بین سبک بازی منچسترسیتی و دورتموند به شکلی واضح قابل مشاهده است.

مقایسه سبک منچسترسیتی و بورسیادورتموند در سال ۲۰۲۲-۲۰۲۱

برای توضیح بیشتر این مسئله، در فصل گذشته منچسترسیتی به طور میانگین ۸۸۷ مرتبه بیش از ده پاس متوالی را ثبت کرده اما دورتموند تنها ۴۹۰ مورد را از این پارامتر ثبت کرده است و در حالی که ۱/ ۳۱درصد از پاس‌های منچستر سیتی به نتیجه رسیده؛ تنها ۲/۱۹ درصد از پاس‌ها‌ی دورتموند منجر به گل شده است.

تعجبی ندارد که دقت پاس‌های منچسترسیتی (۷/۸۹درصد) بیشتر از پاس‌های دورتموند (۸۴ درصد) است در حالی که دورتموند با وجود انجام چهار بازی کمتر در لیگ، تعداد پاس‌های طولی و سرعتی (۲۷) بیشتری نسبت به منچسترسیتی (۱۹) ثبت کرده است.

هالند در پشت سر مدافعان صاحب توپ می‌شود و به ندرت پرس کرده و خارج از محوطه جریمه بازی می‌کند.  میانگین ۳۵ لمس توپ توسط‌ ها‌لند در هر ۹۰ دقیقه، کمتر از رقم ثبت شده توسط سرخیو آگوئرو یا گابریل ژسوس در هر یک از سه سال گذشته است؛ در حالی که درصد تمامی‌ لمس توپ‌ها‌ی او در محوطه جریمه حریف (۷/۲۰ درصد) بیشتر از هر بازیکنی در منچستر سیتی از فصل ۲۰۲۱ به بعد است.

جدا کردن سبک بازی یک فرد از خواسته‌ها‌ی تیم بسیار دشوار است اما آمار نشان می‌دهد که کم‌کاری‌ها‌لند در خارج از محوطه، تا حدودی به دلیل نقص‌های فنی خودش است. تا به حال، او بازیکنی در خدمت تیم‌هایش نبوده است و به ندرت عقب می‌آید تا پاس را دریافت کند و یا به دیگران پاس بدهد و جریان تیم راه هدایت کند.

واضح است که در مقایسه با تمام مهاجمانی که فصل گذشته بیش از ۹۰۰ دقیقه در پنج لیگ بزرگ اروپا بازی کرده اند؛‌ ها‌لند درصد کمتری (۱۶ لمس توپ) در خارج از محوطه حریف، ۲۸ پاس صحیح و ۱۶ مرتبه مشارکت در کار تدافعی به تیم کمک کرده است. تمام این‌ آمارها را نیز اگر کنار بگذارید؛ به وضوح مشخص است که‌ ها‌لند بازیکنی نیست که به شکلی مؤثر فشار بیاورد و یا در فاز بازیسازی به تیم جریان ببخشد.

البته گواردیولا، کاملاً از تفاوت این دو سبک (سبک تیم خود و سبک بازی‌ها‌لند) آگاه است و طبیعتا سبک بازی‌ ها‌لند را از بین نخواهد برد تا به شکل دیگری از او بهره ببرد. آنچه محتمل‌تر است این است که گواردیولا عمداً تاکتیک‌های خود را تغییر می‌دهد تا بر بزرگ‌ترین نقص آن‌ها از فصل ۲۰۲۲-۲۰۲۱ غلبه کند.

منچسترسیتی فصل گذشته در خانه و خارج از خانه در مقابل تاتنهام‌ها‌تسپر، ساوتهمپتون و کریستال پالاس امتیازات مهمی‌ را از دست داد که هر مرتبه با یک دلیل مشخص و آن هم اینکه حریف در عمق با ایجاد تراکم دفاع کرده است و مسیر منچستر سیتی را به دروازه مسدود ساخته و سیتیزن‌ها چاره ای جز پاس‌های عرضی به فلنک‌ها‌ نداشته اند.

ابزاری که آنها نیاز داشتند این بود که بازیکنی حضور نداشت که کار تیمی‌ را به پایان رسانده و آن را به گل تبدیل کند (نرخ تبدیل آن‌ها ۹/۱۳درصد در فصل گذشته لیگ برتر بود). کسی که در یک حرکت هوشمندانه به پشت مدافعان نفوذ کند و یا جایگیری کرده و تیم را وادار به خلق موقعیت کند.

گواردیولا به احتمال زیاد نیاز به تزریق انرژی بیشتری به سبک بازی تیمش داشت؛ به همین دلیل با سبک بازی ناشی از فلسقه ژرمن‌ها‌ به تیمش چنین ویژگی را افزود. زیرا با توجه به آمار نرخ تبدیل شوت دورتموند ( ۸/۱۸درصد) بالاترین درصد در بین تمام تیم‌ها‌ی پنج لیگ بزرگ اروپا  مشخص بود این دقیقا همان کاری است که‌ ها‌لند می‌تواند انجام دهد.

دورتموند در فصل گذشته ۱۰ گل از حملات مستقیم (حمله‌ها‌یی با سرعت بالا) به ثمر رساند که یک تاکتیک مفید برای ضد حمله است. در مقایسه با تنها دو گل منچسترسیتی که از این طریق به ثمر رسید؛  به همین ترتیب، علیرغم تفاوت زیاد در تعداد پاس‌های مربوط به دو تیم ( با در نظر گرفتن بیش از ده پاس از هر دو تیم) تنها ۸ پاس منچستر سیتی در مقایسه با ۶ پاس دورتموند به گل ختم شد.

به عبارت دیگر، منچسترسیتی می‌توانست با تعداد پاس‌های کمتری به نتیجه برسد از مهاجمی‌ استفاده کند که بتواند حملات مستقیم‌ را به گل تبدیل کند. این یکی از دلایلی است که گواردیولا تمایل دارد که یک مهاجم با کلاس بالا و فوق ستاره را جذب کند .

از نگاهی دیگر عدم تحرک نسبی‌ ها‌لند در خارج از محوطه جریمه، مالکیت معمول منچستر سیتی را مختل می‌کند و ممکن است منجر به افزایش عملکردهای نا امیدکننده مانند آنچه در مقابل پالاس و اسپرز که در فصل گذشته مشاهده کردیم، شود. به وضوح اما می‌توان ادعا کرد که‌ها‌لند، می‌تواند عملکرد خط حمله سیتی را بهبود ببخشد.

فصل گذشته منچسترسیتی بیش از هر تیم دیگری در لیگ برتر سانتر (۶۰۸ سانتر) انجام داد که نشان دهنده  تعداد دفعات تلاش کوین دی بروین از راست و ژائو کانسلو از چپ برای غلبه بر بلوک دفاعی حریف از طریق ارسال‌ها‌ بوده و از طرفی‌ ها‌لند در استفاده از توپ‌ها‌ی بلند استثنایی است

سیتیزن‌ها‌ ۱۵۹۱ لمس توپ در محوطه حریف داشتند در حالی که رقیب‌شان یعنی لیورپول ۱۴۷۸ لمس توپ را ثبت کرد و حداقل ۴۰ درصد بیشتر از هر تیم دیگری در محوطه جریمه فعالیت داشت.

با این حال، منچسترسیتی مجبور است تا بازی خود را به گونه‌ای تطبیق داده که از تمام مهارت‌های‌ ها‌لند بهره ببرد و شیوه بازی خود را کمی‌ تغییر دهد. بنابراین، این یک ریسک بزرگ است؛ ریسکی که موفقیت این فصل منچستر سیتی به آن بستگی دارد.

منبع: The Analyst
مترجم: امیر محمد کمال الدین
کاری از گروه فنی آنالیز تاکتیکی