در حالی‌که دروازه‌بان‌ها به‌طور سنتی پیراهن شماره ۱ و مهاجمان پیراهن شماره ۹ را می‌پوشند، در بازیکنان مدرن -همان‌طور که ممکن است در یک بازی در نقش‌های مختلفی ظاهر شوند-  ممکن است هر شماره ای نیز بر پشت پیراهن‌شان نقش ببندد.

فوتبال یا به قول آمریکایی‌ها ساکر (ِSoccer) یا همان بازی زیبای خودمان… تخمین زده می‌شود که بیش از ۲۵۰ میلیون نفر در سرتاسر دنیا این ورزش را در سطح‌های مختلف انجام می‌دهند، اما سوال این است که وقتی ۲۲ بازیکن وارد زمین می‌شوند، چه کسی، در کجا و چه کاری انجام می‌دهد؟ در این مقاله وب‌سایت رسمی بوندس‌لیگا نگاه دقیق‌تری به موقعیت‌ها و نقش‌ها می‌اندازد، از مانوئل نویر گرفته تا روبرت لواندوفسکی، که از بهترین‌های جهان در موقعیت خود هستند.

بال هجومی (وینگر)

عریض‌ترین نقش هجومی

توانایی عبور از مدافعان حریف

توانایی ارسال پاس‌های کوتاه، بلند، زمینی و هوایی

دریافت ارسال‌های بلند از وینگر سمت مخالف

معمولا سریع‌ترین بازیکن میدان

نمونه‌ی بوندس‌لیگایی: جیدن سانچو

با وجود این که سانچو تنها ۱۹ سال دارد، اما او به‌روزترین نسخه‌ی وینگرهای مدرن و امروزی است. در سال‌های اخیر شاهد افزایش تعداد فولبک‌هایی هستیم که انتظار می‌رود به فضای پشت مدافعان حریف نفوذ کرده و توپ را ارسال کنند. معمولا و به‌طور طبیعی وینگرهای راست‌پا در سمت چپ زمین و وینگرهای چپ‌پا در سمت راست زمین قرار می‌گیرند. با این وجود، جیدن سانچوی راست‌پا ۲۲ بازی از ۲۶ بازی فصل گذشته‌ی خود برای زنبورها را در جناح راست دورتموند آغاز کرد.

سرعت سانچو در کنترل توپ، مهارت‌های فردی، توانایی فریب رقبا و همین‌طور قدرت تصمیم‌گیری او، در حد اعلایی قرار دارد. او می‌تواند مدافع کناری حریف را پشت سر گذاشته و یک توپ فوق‌العاده را برای مهاجم مرکزی قدرشناس تیم خود ارسال کند؛

این واقعیت که او همچنین می‌تواند راه خود را برای ورود به محوطه‌ی جریمه پیدا کند، مدافعان حریف را وادار می‌کند که در تمام مدت سردرگم –در حال حدس زدن حرکت بعدی او– باشند. ۱۴ پاس گل ارسال شده از سوی سانچو در فصل گذشته‌ی لیگ، از تعداد پاس گل‌های لیونل مسی در همان فصل برای بارسلونا بیشتر بود و همچنین تمایل او برای ورود به محوطه‌ی جریمه‌ی حریف –با و بدون توپ- به او کمک کرد تا بتواند ۱۲ گل نیز به ثمر برساند.

 

شماره ۹ کاذب (false 9)

از جلو و در نزدیکی دروازه‌ی حریف کار خود را آغاز می‌کند.

در بیشتر ترکیب‌ها به جای مهاجم مرکزی قرار می‌گیرد.

وادار کردن مدافعان حریف به خارج شدن از موقعیت خود با حرکت در عمق

معمولا در بازیسازی به هافبک تبدیل می‌شود.

توانایی عبور از مدافعان حریف (دریبلینگ) و خلق موقعیت گل‌زنی

نمونه‌ی بوندس‌لیگایی: ماریو گوتزه

ورزشگاه ماراکانا، ریودوژانیرو، ۱۳ جولای ۲۰۱۴، ساعت ۱۷:۴۳ به وقت محلی: ” برو و به دنیا نشون بده که بهتر از مسی هستی و سرنوشت جام جهانی رو تعیین کن.” این سخن سرمربی تیم ملی آلمان -یواخیم لو- به ماریو گوتزه‌ی ۲۲ ساله بود.

ماراکانا، ریو، ۱۳ جولای ۲۰۱۴، ساعت ۱۸:۰۸ به وقت محلی: گوتزه جانشین میرسلاو کلوزه شده و ارسال آندری شورله را با یک شلیک تماشایی به درون دروازه‌ی آرژانتینی‌ها هدایت می‌کند تا چهارمین قهرمانی در جام جهانی را برای مانشافت به ارمغان بیاورد.

نحوه‌ی قرارگیری گوتزه بین گارای و دمیکلیس -مدافعان میانی آرژانتین- او را تقریبا غیر قابل مهار ساخت. این مدافعان به خوبی می‌دانستند در هر موقعیت کدام‌یک از ایشان با کلوزه –یک مهاجم هدف بالفطره– یارگیری خواهد کرد. وقتی گوتزه وارد زمین شد، بین خط دفاعی و خط هافبک آرژانتینی‌ها قرار گرفت. مانند یک پروانه شناور و مانند یک زنبور عسل گزنده بود. او پس از گذشت مدت کوتاهی از حضورش در زمین، آرژانتینی‌ها را زمین‌گیر کرد.

مشکلات متابولیکی یک تهدید جدی برای گوتزه در مسیر فوتبال حرفه‌ای بوده است؛ اما او باز گشت تا با به ثمر رساندن ۷ گل و ارسال ۷ پاس گل -تاثیرگذاری روی یک گل در هر ۱۲۰ دقیقه- در فصل گذشته، بهترین فصل فوتبالی خود را رقم بزند. اگر روز، روز او باشد، هیچ‌کسی توانایی مهار گوتزه را نخواهد داشت.

 

مهاجم (فوروارد)

بین خط هافبک و خط حمله بازی می‌کند

کمک به مهاجم هدف در امر گل‌زنی

دست نیافتنی (به سختی یارگیری می‌شود.)

تطبیق‌پذیرتر نسبت به مهاجم هدف

دید خوب، مهارت فنی (تکنیک) و خلاقیت

نمونه‌ی بوندس‌لیگایی: توماس مولر

در نگاه اول، توصیف مولر به‌عنوان بهترین نمونه در هر نقشی، ممکن است حق مطلب را ادا نکند. رائومِدُویتر -اصطلاحی آلمانی به معنای قاتل فضا که مولر برای خود انتخاب کرده است- و یا همان توماس مولر، سال‌ها است که با سبک منحصر به‌فرد خود، متخصصان -و در واقع مدافعان- را متحیر کرده است.

با این‌ وجود، مربیان و هم‌تیمی‌های او بهتر می‌دانند. از لیست بالا، نماد بایرن مونیخی‌ها تنها از تکنیک لازم برخوردار نیست. در عوض نحوه‌ی راه‌رفتن عجیب و غریب مولر به او توانایی کنترل توپی را می‌دهد که بازیکنان کمی قادر به انجام آن هستند. هیچ بازیکن معمولی نمی‌تواند در دو جام‌جهانی ۱۰ گل به ثمر برساند، در حالی‌که به ثمر رساندن ۱۱۰ گل و ارسال ۱۲۴ پاس گل در بوندس‌لیگا خود گویای توانایی‌های خارق‌العاده‌ی اوست.

 

مهاجم هدف (striker)

نزدیک‌ترین بازیکن به دروازه‌ی حریف

گل زدن

دریافت و نگه‌داشتن توپ در جلوی زمین تا رسیدن هم‌تیمی‌ها

به‌ستوه آوردن مدافعان حریف

قدرت بدنی بالا

نمونه‌ی بوندس‌لیگایی: روبرت لواندوفسکی

به ثمر رساندن میانگین ۰.۹۴ گل در تمام رقابت‌های فصل ۲۰۱۸-۱۹ توسط لواندوفسکی، برای بایرن‌مونیخ و تیم ملی لهستان -به‌عنوان کاپیتان تیم لهستان- به سختی قابل درک است. در پنج لیگ معتبر اروپایی، تنها کیلین ام‌باپه -مهاجم پاریسن‌ژرمن و فرانسه- میانگین بهتری از او در این زمینه به ثبت رسانده است.

آلمان با کسب ۱۳۴۲۹ امتیاز در آخرین رده‌بندی ضرایب کشورهای اروپایی اعلام شده توسط یوفا، از فرانسه پیشی گرفت که نشان‌دهنده‌ی تفاوت سطح بوندس‌لیگای آلمان و لیگ وان فرانسه است.

ام‌باپه همچنین با فرانسه -رتبه دوم جهان در آخرین رده‌بندی فیفا- توانست قهرمانی در جام‌جهانی را تجربه کند و این در حالی است که لهستان در همان رده‌بندی در رتبه‌ی ۱۹ جهان قرار دارد. این نشان می‌دهد که لهستان کار سخت‌تری در اروپا دارد و به‌عبارت ‌دیگر می‌توان گفت که ام‌باپه هم‌تیمی‌های بسیار بهتری نسبت به لواندوفسکی دارد. با این تفاسیر، به ثمر رساندن ۴۰ گل و ارسال ۱۱ پاس در یک فصل یک رکورد فوق‌العاده برای لواندوفسکی است.

 

لوا ۲۸ درصد از گلهای خود را با سر، ۱۵ درصد با پای چپ و ۵۷ درصد را با پای راست وارد دروازه‌ی رقبا کرده است. همچنین دوازده گل او در فصل گذشته تعیین‌کننده‌ی نتیجه‌ی بازی بوده است. او در مدت ۹ فصل حضور خود در لیگ آلمان، هیچ‌گاه سه بازی متوالی را به دلیل مصدومیت از دست نداده است. لوا یک مهاجم کامل و توقف ناپذیر است و همیشه یکی از بهترین‌های این حرفه خواهد بود.

پایان بخش سوم

منبع: وب‌سایت رسمی بوندس‌لیگا
مترجم: سیدمهدی طباطبائی
کاری از گروه فنی آنالیزتاکتیکی

شما می‌توانید بخش اول این مقاله که در مورد دروازبان‌ها و مدافعین است را از اینجا و بخش دوم مقاله در مورد هافبک‌هاست را از اینجا مطالعه کنید.