اطلاعات جدید منتشر شده توسط Catapult Sports تفاوت بین آمادگی جسمانی بازیکنان لیگ برتر و بازیکنان آماتور را آشکار ساخته‌است.

آیا تا به حال به این فکر کرده‌‌اید که چه تفاوتی بین آمادگی جسمانی حرفه‌ای‌ها و لیگ یکشنبه‌ای‌ها (اصطلاحی که در انگلیس، اسکاتلند، ولز و ایرلند برای توصیف رقابت‌های لیگ آماتور استفاده می‌شود) وجود دارد؟

اطلاعات جدید نشان می‌دهد که بهترین فوتبالیست‌ها در مقایسه با این بازیکنان آماتور، چقدر سریع‌تر و بیشتر می‌دوند. Catapult Sports -که فناوری پوشیدنی (تکنولوژی‌هایی نظیر ساعت هوشمند، عینک هوشمند، عینک‌های واقعیت مجازی و …) را به صدها باشگاه از جمله رئال مادرید، آث میلان، پاریسن ژرمن، چلسی و بایرن مونیخ ارائه می‌دهد- آماریک تیم آماتور را با یک تیم ناشناس لیگ برتری مقایسه کرده‌است.

بالاترین سرعت

با استفاده از دستگاه ردیابی و اندازه‌گیری آمادگی جسمانی -دستگاهی با عملکرد شبیه به جی‌پی‌اس- این شرکت متوجه شد که مهاجمان حرفه‌ای، ۲۱% سریع‌تر از بازیکنان آماتور می‌دوند. میانگین بالاترین سرعت ثبت شده برای بازیکنان حرفه‌ای ۹.۲ متر بر ثانیه و برای بازیکنان آماتور ۷.۵ متر بر ثانیه است.

برخی مهاجمان مانند شِین لانگ از ساوتهمپتون با حداکثر سرعت ۹.۸ متر بر ثانیه، جیمی واردی از لستر سیتی با ۹.۷۵ متر بر ثانیه و مارکوس رشفورد از منچستر یونایتد با ۹.۷۸ متر بر ثانیه، آمار فوق‌العاده‌ای از خود به ثبت رسانده‌اند.

حرفه‌ای‌ها به‌طور میانگین در تمام پست‌ها، تنها ۲۰% سریع‌تر از بازیکنان آماتور هستند. یک بازیکن آماتور می‌تواند به حداکثر سرعتی حدودا ۷.۱۷ متر بر ثانیه برسد، در حالی‌که حرفه‌ای‌ها می‌توانند به ۸.۴۸ متر بر ثانیه برسند.

کریس بارنز، متخصص علوم ورزشی در Catapult، می‌گوید:

اگرچه مطابق انتظار، اعداد نشان می‌دهند که حرفه‌ای‌ها سریع‌تر هستند، اما باید تصدیق کنیم که در واقع بعضی از آماتورها از بعضی از حرفه‌ای‌ها سریع‌تر می‌دوند. این امر تا حدودی به ژنتیک مربوط می‌شود، چرا که بخش بزرگی از پتانسیل افراد برای دستیابی به سرعت‌های بالا به ارث برده می‌شود. با این حال تمرین‌های انجام‌شده توسط بازیکنان حرفه‌ای، در بیشتر موارد (نه همه‌ی موارد) به آن‌ها کمک می‌کند تا به حداکثر توانایی ژنتیکی خود دست بیابند.

او در ادامه به نتایج جالبی رسیده است و می‌گوید :

در بسیاری از بازی‌های حرفه‌ای، بازیکنان در واقع به حداکثر سرعت خود نمی‌رسند که البته چیز بدی هم نیست، چرا که این مهم بسته به ظرفیت آن‌ها برای “بازی‌خوانی” و مدیریت یک بازی مربوط می‌شود. (-یعنی لازم نیست همیشه با تمام توان دوید) با این حال در صورت لزوم، این بازیکنان می‌توانند با حداکثر سرعت خود بدوند.

با این حال، بارنز اشاره می‌کند که تفاوت واضحی بین مهاجمان و هافبک‌های لیگ برتری وجود دارد. داده‌هایCatapult  از تیم لیگ برتری نشان می‌دهد که میانگین حداکثر سرعت برای یک وینگر که ۹ متر بر ثانیه است، تا حدودی از میانگین ۷.۹ متر بر ثانیه‌ای هافبک‌ها بیشتر است. به طور کلی می‌توان گفت بازیکنان در موقعیت‌هایی بازی می‌کنند که شرایط مناسب آن پست را -از نظر فیزیکی و فنی- داشته باشند. نقش وینگر در سطوح بالا به بازیکنانی نیاز دارد که دارای سرعت ذاتی بالایی هستد.

مسافت دویده شده

مسافت دویده شده یک نمای کلی از حجم تمرینات را ارائه می‌دهد و همچنین یک روش ساده برای ارزیابی سهم هر یک از بازیکنان در یک تلاش تیمی است. در یک بازی استاندارد ۹۰ دقیقه‌ای در لیگ برتر، بازیکنان میانگین ۱۰.۵ کیلومتر مسافت را طی می‌کنند که ۳۴% بیش‌تر از ۷.۸ کیلومتری است که همتایان آماتور آن‌ها می‌دوند.

بارنز خاطر نشان می‌کند که این تفاوت را می‌توان به عوامل بسیاری نسبت داد:

کارایی بازی و دوندگی، عوامل فنی، “هوشمند بودن” فوتبال و تا حدودی تفاوت در آمادگی جسمانی و … همگی نقشی موثر در تفاوت بین خواسته‌های سطوح مختلف فوتبال ایفا می‌کنند. مهارت فنی بیشتر در بازیکنان حرفه‌ای منجر به ضرب‌آهنگ (تِمپو) بالاتر می‌شود و مدتِ در جریان بودن توپ در بازی (زمان مفید بازی)  نیز بیشتر خواهد بود که هر دو از عوامل موثرِ عملکرد بهتر آن‌ها در دویدن است.

وقتی نقش‌های مختلف را به صورت جداگانه بررسی می‌کنیم، این تفاوت‌ها بیشتر نمایان می‌شوند. در حالی که تفاوت زیادی بین مهاجمان آماتور و حرفه‌‎ای (۲۵%) و هافبک‌ها (۳۵%) مشهود است، تفاوت بسیار بزرگی میان مدافعان حرفه‌ای و همتایان غیر حرفه‌ای آن‌ها (۴۵%، میانگین حرفه‌ای‌ها ۱۰.۵ کیلومتر و آماتورها ۷.۲۷ کیلومتر) وجود دارد. بارنز اشاره می‌کند که تکامل بازی مدرن و حرفه‌ای، منجر به پیوستن مدافعان به بسیاری از حملات تیم می‌شود،

چیزی که شاید در سطح آماتور فوتبال به ندرت دیده شود. بارنز در پایان این‌طور نتیجه‌گیری می‌کند:

در فوتبال، “بیشتر” لزوما به معنای “بهتر” نیست. این امر به شرایطی همچون موقعیت، حریف و عوامل محیطی در روز بازی بستگی دارد. نکته‌ی کلیدی این است که حرفه‌ای‌ها توانایی عملکرد بیشتر را دارند، اما به دلیل تیمی بودن و هوشمندی فوتبال، همیشه مجبور نیستند از تمام توانایی خود استفاده کنند.

با تکنولوژی‌های پوشیدنی، شما به‌عنوان یک بازیکن آماتور می‌توانید میزان دوندگی، سرعت دویدن، محل‌های پوشش داده شده در زمین (heat map)، تعداد اسپرینت (دویدن ناگهانی با حداکثر توان – استارت انفجاری) و مدت زمان‌ آن‌ها را در اختیار داشته باشید. همچنین با استفاده از نرم‌افزار هوشمند آن، می‌توانید عملکرد خود را با همکاران و یا حتی حرفه‌ای‌ها مقایسه کنید.

منبع: FourFourTwo
مترجم: سید مهدی طباطبائی
کاری از گروه فنی آنالیزتاکتیکی