زمانی که بایرن مونیخ و ردبول سالزبورگ در بازی رفت مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا به دیدار یکدیگر رفتند؛ چشم‌های بسیاری معطوف به دو مربی آلمانی این بازی بود. دو مربی جوان با آینده‌ای درخشان در مربیگری که مورد توجه همگان قرار گرفتند.
از یک سو یولین ناگلزمن که در حال حاضر در بزرگ ترین صحنه مربیگری جهان ثابت شده است و پس از تحت تاثیر قرار دادن همگان در هافنهایم و لایپزیگ با سبک هیجان انگیز خود، حال هدایت بایرن مونیخ را بر عهده دارد و در سن ۳۴ سالگی برای کسب بزرگ ترین عناوین، تلاش می‌کند.
در سوی دیگر اما ماتیاس یسیله قرار دارد که یک سال از ناگلزمن کوچک تر است و نخستین تیمش را توانسته برای اولین بار به مرحله حذفی لیگ قهرمانان اروپا برساند و تا این لحظه، تعریف و تمجید های بسیاری را به خود جلب کرده است. به دلایل مختلف از جمله سن، ملیت، سبک بازی جذاب و موفقیت‌های اولیه، مقایسه او با ناگلزمن اجتناب ناپذیر است.
همانطور که یسیله در مصاحبه‌های خود گفته است:
«من یولیان ناگلزمن دوم نیستم. من ماتیاس یسیله هستم»
دو نکته درباره یسیله قابل توجه است: عادت و افراط آزار دهنده‌اش در مد و بلوغ فکری و شخصیتی او کهفراتر از سن ۳۳ سالگی‌اش است. هر سخن یا حرکتی که می‌کند کاملا با تفکر و با اعتقاد راسخ صورت می‌گیرد. این واقعیت درباره ناگلزمن نیز صادق است. یسیله به اتلتیک گفت:« این موضوع تنها مربوط به فوتبال نیست. در همه جنبه‌ها من و ناگلزمن با یکدیگر مقایسه می‌شویم»
مربی بودن فراتر از حوزه تاکتیک است. نحوه برخورد شما با بازیکنان و کادر فنی و نیز چگونگی ظاهر شدن در انظار عمومی و بسیاری از نکات دیگر مهم هستند. مربیگری تفاوت‌های بسیاری نسبت به گذشته پیدا کرده است. یسیله در کار خود بسیار دقیق است.
نظارت و دقت او، ارتباطات با بازیکنان و مدیریت و نیز تمرکز او بر روند آماده سازی تیم بسیار قابل توجه است. یکی از افراد داخل باشگاه سالزبورگ به اتلتیک گفته است که او نخستین شخصی است که در زمین حضور پیدا کرده و نیز آخرین نفری است که زمین را ترک می‌کند.
« هر مربی اصول و ایده‌های خود را دارد. بسیار مهم است که فراتر از بینش و دیدگاه خود توجه داشته باشیم و بدانیم تحولات فوتبال چیست و از آن اطلاع داشته باشیم اما در نهایت مهم این است که راه خود را دنبال کنید و به آن اعتماد داشته باشید.»
یسیله مسیر پیچیده و سختی را تجربه کرده استY البته که که او از راهنمایی‌های یک معلم و رهبر با تجربه در فوتبال آلمان، یعنی رالف رانگنیک، سرمربی حال حاضر منچستر یونایتد بهره برده است. او می‌گوید:« رانگنیک در ۱۸ سالگی مرا از اشتوتگارت به هوفنهایم آورد. او از من یک بازیکن ساخت و اعتماد به نفس من را تقویت کرد.»
در آن زمان، یسیله، جوان ترین مدافع تیمی بود که از دسته سوم به بوندسلیگا راه یافته بود و در فصل ۰۸/۰۹ به تیم ملی آلمان دعوت شد. او اما نتوانست دوران بازی درخشان خود را ادامه داده و پیشرفت کند. پارگی ACL و آسیب دیدگی‌های پس از آن و نیز مشکل تاندون آشیل که منجر به مصدومیتی سخت و طولانی برای او شد باعث شد که او در سال ۲۰۱۴ و در سن ۲۶ سالگی کفش‌های خود را آویزان کند.
ماتیاس یسیله در سال ۲۰۰۹ به عنوان مدافع تیم هوفنهایم مشغول به بازی بود اما با بسته شدن یک پنجره، پنجره دیگری باز می‌شود. رانگنیک که در آن زمان به لایپزیش و سالزبورگ نقل مکان کرده بود؛ راه جدیدی را برای او باز کرد.
یسیله می‌گوید: « او این امکان را برای من فراهم کرد که مربیگری را در لایپزیگ شروع کنم و من از این بابت از او سپاسگزارم.» این مرد جوان که شیفته علم روانشناسی و سبک‌های رهبری است؛ در حین صحبت به ندرت برافروخته می‌شود و آرامش درونی‌اش را از دست می‌دهد.
(دکتر یسیله) هر زمان که وارد زمین می‌شود؛ آقای هاید (اشاره به شخصیت آقای هاید در رمانی به نام مورد غیر عادی دکتر جیل و آقای هاید که بیانگر شخصیت پرخاشگرانه او است) درونی‌اش ظاهر می‌شود. یکی از مربیان تیم‌های رقیب او بیان می‌کند: او همیشه در حال حرکت است.
او به نکات اشاره می‌کند؛ دستورات را فریاد می‌زند و بازیکنانش را با اشتیاق خود، سرشار از انرژی و انگیزه می‌کند. او در حال تعریفی مجدد برای وظیفه مربیگری است و خود را در حرفه‌اش غرق می‌کند. با این حال اما در ابتدا، زمانی که یسیله به لایپزیگ پیوسته بود حتی علاقه زیادی به این حرفه نداشت.
او می گوید: «این بیشتر شبیه یک تصادف بود. لایپزیگ یک برنامه کار آموزی در رده جوانان به من پیشنهاد داده بود. برنامه به صورت کلی به این ترتیب بود که من از سطوح مختلفی عبور کنم تا سر انجام به سطح ایده آل رسیده و تصمیم بگیرم حضور در چه بخشی برای من مناسب تر است.» نخستین سطح برای او کمک به سباستین هوینس، مربی فعلی هوفنهایم در تیم زیر ۱۶ ساله‌ها بود. او در این باره می‌گوید: «لذت و اشتیاق این اتفاق برای من وصف ناپذیر بود»
یسیله پس از تثبیت خود در مجموعه ردبول، به کسب موفقیت و پیشرفت خود ادامه داد. او ابتدا با تیم زیر ۱۷ ساله‌های لایپزیگ و پس از آن به عنوان دستیار الکس زورنیگر در تیم بروندبی دانمارک در حالی که تنها ۲۹ سال سن داشت مشغول به فعالیت شد.
زورنیگر به اتلتیک گفت:« برای چنین مدیر جوانی با تجربه‌های اندک، اینکه اشتباهات کمی داشته باشد بسیار شگفت انگیز بود. او به راه‌‌های گوناگون فکر می‌کرد و ذهنش پذیرای رویکردهای متفاوت بود»
در سال ۲۰۱۸، او در باشگاه ردبول سالزبورگ مربیگری تیم زیر ۱۸ سال باشگاه اتریشی را برعهده گرفت. در سن ۳۲ سالگی او هدایت نخستین تیم اصلی‌اش را بر عهده گرفت. او جایگزین بو سونسون در دیگر باشگاه سالزبورگ یعنی Liefering شد. تنها شش ماه بعد زمانی که جسی مارش به لایپزیگ رفت او بر صندلی هدایت سالزبورگ نشست.
کریستوف فروند، مدیر ورزشی آن روزهای سالزبورگ در مصاحبه با بدبین گفت:« این تصمیمی بلند مدت است. او به مجموعه ردبول تعلق دارد و تنها در صورتی که خودش بخواهد می‌تواند این مجموعه را ترک کند. تقریبا نزدیک به یک دهه است که او برای پرچمداران ردبول یعنی لایپزیگ و سالزبورگ کار کرده است و این رانگنیک بود که پایه‌های ابتدایی او را بنیان نهاد»
از سال ۲۰۱۲ این مرد ۶۳ ساله، انقلابی در سیستم باشگاه‌های ردبول ایجاد کرده است که در جهان بسیار پر سر و صدا بوده. پس از شناسایی استعدادها و پرورش آن‌ها، در نهایت با سود کلان به فروش می‌رسند. در همین زمان نسل بعدی استعدادها عمدتا از قبل آماده و در انتظار هستند. این موضوع تنها درباره ارلینگ‌هالند و سادیو مانه و دیگر بازیکنان صدق نمی‌کند؛ بلکه درباره مربیان پرورش یافته توسط این مجموعه نیز صادق است.
مارکو رز (بورسیا دورتموند)، آدی هاتر (بورسیا مونشن گلادباخ)، الیور گلاسنر (آینتراخت فراکفورت)، سونسون (ماینتس) و فرانک کرامر (آرمنیا بیلفلد) همگی در سالزبورگ و یا تیم‌های زیر مجموعه آن پرورش یافته و در نهایت به بوندسلیگای آلمان رسیده‌اند. جسی مارش و همچنین بازیکنانی مانند مارسل سابیتزر، دایوت اوپامکانو و دومنیک ژوبوژلای نشان می‌دهند که جاده بین سالزبورگ و لایپزیگ به شدت پر رفت و آمد است.
سالزبورگ به شکل رسمی از مالکیت ردبول خارج شده است. اگرچه که ارتباط بین سالزبورگ و ردبول کاملا از بین نرفته است و باید گفت هم اکنون ردبول حامی اصلی آن‌ها است. این به آن منظور بود که هر دو تیم سالزبورگ و لایپزش بتوانند در مسابقات اروپایی شرکت کنند. رانگنیک با اینکه در سال ۲۰۲۰ به شکل رسمی از مجموعه ردبول خارج شد اما اخلاق فوتبالی و فلسفه پر فشار و گگن پرسینگ او همچنان در باشگاه وجود دارد و نهادینه شده است.
برای اینکه در مجموعه تیم‌های ردبول بازی و یا مربیگری کنید؛ باید فلسفه‌ای مطابق با آن داشته تا بتوانید به عنوان بخشی از آن مجموعه باشید. ناگلزمن یکی از بهترین نمونه‌ها برای این موضوع است.
ناگلزمن در سال ۲۰۱۹ به لایپزیش پیوست اما پیش از این، او در هوفنهایم، جایی که همچنان تحت تاثیر فلسفه رانگنیک است، پرورش یافته و با این فلسفه و محیط آشنا بود. هوفنهایم نخستین جایی بود که یسیله با نوعی از فوتبال که DNA سالزبورگ را دارد آشنا شد.
سیسله بیان می‌کند:« این اصول، تداوم دارد و من می‌توانم با آن به راحتی منطبق باشم» شدت، پرس بی امان و بازی انتقالی دقیق از نکات اصلی مربیگری او هستند. یسیله ادامه می‌دهد: «این‌ها چهارچوب اصلی هستند اما ما باید ایده‌هایمان را در این چهارچوب وارد کنیم»
یسیله عموما از سیستم پایه ۴۳۱۲ با مدافعان کناری هجومی و تغییر موقعیت مداوم بازیکنان استفاده می‌کند و بیشتر بر روی مالکیت توپ تمرکز دارد. سبک او بسیار شبیه به بایرن مونیخ با هدایت ناگلزمن است.
«می‌خواهم فوتبالی فعال و شجاعانه بازی کنیم؛ می‌خواهم ثبات خوبی نیز داشته باشیم و تک تک بازیکنان پیشرفت کنند. همه بازیکنان وظایف خود را می‌دانند و سعی می‌کنند به بهترین شکل آن را انجام دهند.»
از جمله محمد کامارا هافبک تیم که عمق تیم را کنترل می‌کند و نیز برندن آرونسون، که در ماه گذشته هدف نقل و انتقالاتی باسگاه لیدز یونایتد بود. آرونسون به شکل مداوم باعث ایجاد برتری در خط هافبک شده و نیز به حملات تیم می‌پیوندد. آن‌ها به شکل خستگی ناپذیری وظایفشان را انجام می‌دهند و نقش خودشان را درک می‌کنند. این‌ها نتیجه صحبت‌ها و دستورالعمل‌های یسیله است که به علامت تجاری او تبدیل شده است.
مناطق تهاجمی، قسمتی است که ستارگان سالزبورگ جادوی خود را انجام می‌دهند. کریم آدمی، بازیکنی پویا و مطمئن در فاز حمله، که به تازگی وارد ۲۰ سالگی شده است. او با ۱۸ گل در ۲۹ بازی فصل خوبی را پشت سر گذاشته و در رادار تیم بورسیا دورتموند قرار دارد. نوا اوکافور و بنجامین سسکو بازیکنی که به دلیل قد، قدرت و توانای تمام کنندگی‌اش با هالند مقایسه می‌شود از دیگر عناصر تهاجمی سالزبورگ هستند.
بازی مهاجمان جوان این تیم ( میانگین سنی ۲۲.۵ سال) بسیار روان، چشم نواز و سرشار از حس سرزندگی و میل به موفقیت است. زورنیگر مربی سابق تیم بروندبی می‌گوید:« او سعی می‌کند به بازیکنان نزدیک تر باشد و با آن‌ها رشد کند.» پس از گذشت ۱۹ بازی از ۳۲ بازی این فصل بوندسلیگا اتریش، تیم سالزبورگ با ۱۴ امتیاز اختلاف نسبت به تیم دوم در صدر قرار دارد.
علی رغم تحولات تابستان گذشته و نیز ورود چند استعداد جوان دیگر به باشگاه، موفقیت‌های سالزبورگ برای آن‌ها تازگی ندارد. آن‌ها در هشت دوره اخیر این لیگ، قهرمان شدند و در هفت فصل دوگانه داخلی را کسب کرده‌اند.
با این حال اما دستاورد آن‌ها در اروپا دلیلی است که یسیله را به بحث اصلی گفت و گو های فوتبالی تبدیل کرده است. سالزبورگ که از طریق پیروزی ۴ بر ۲ برابر بروندبی در مرحله پلی آف توانسته بود به مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا صعود کند.
پس از پیروزی در آخرین مسابقه گروه G در برابر سویا با نتیجه ۱ بر۰ توانست به عنوان تیم دوم از این گروه صعود کند و برای نخستین بار به مرحله حذفی لیگ قهرمانان اروپا راه یابد که تاکنون به این مرحله نرسیده بودند. یسیله می‌گوید:« ما برای نخستین بار در تاریخ باشگاه، به مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا صعود کردیم و این صعود با جوان ترین تیم کل رقابت‌ها رقم خورده است»
او می‌گوید رویارویی با تیم بایرن مونیخ در این مرحله، پاداشی عالی برای یک نیم فصل شگفت انگیز برای آنان است. زمانی که از سوال می‌شود برای او چطور؟ او می‌گوید تفاوتی بین مربی و تیم وجود ندارد. تنها (ما) وجود دارد. می‌دانیم شاید در برابر بهترین تیم جهان بازی می‌کنیم و ما ضعیف تر هستیم اما می‌خواهیم شجاع باشیم و سعی کنیم فوتبال خودمان را در زمین به نمایش بگذاریم.
سباستین هوینس می‌گوید:« او شروعی شبیه موشک داشته است. او توانست به سرعت تیم جوانی را آماده کند تا فوتبال ردبول را در بهترین شکل خود به نمایش بگذارند. آن‌ها از نظر تاکتیکی بسیار منظم بوده و آماده برای دویدن هستند.
یسیله بسیار مشتاق به یادگیری در حرفه خود است. او جاه طلب بوده و تمام ویژگی‌ها برای اینکه یک مربی باشکوه باشد را دارا است.» فروند، مدیر ورزشی سالزبورگ مطمئن است که از او در چند سال آینده بیشتر خواهیم شنید و همچنین در صحنه فوتبال بین المللی بیشتر می‌درخشد.
یسیله اما بیان می‌کند هیچ برنامه ای برای آینده خود ترسیم نکرده است. او می گوید: «به عنوان یک بازیکن تجربه کردم که اتفاقات در فوتبال چقدر سریع می‌تواند رخ دهد همچون زمانی که دوران حرفه‌ای من بسیار سریع به پایان رسید. برنامه بلند مدت به نظرم بی‌فایده است.
من اکنون اینجا و در حال زندگی می‌کنم. صادقانه بگویم در حال حاضر از مربیگری در سالزبورگ لذت می‌برم. من و باشگاه هر دو احساس خوشایند و راحتی داریم.» با این حال به نظر می‌رسد توانایی مربیگری او فراتر از حوزه فوتبال نسبتا کوچک اتریش است. او ممکن است برنامه‌ای نداشته باشد اما اهداف روشنی دارد. او می‌گوید: «می‌خواهم بهترین مربی در آن لحظه باشم. من می‌خواهم به عنوان یک مربی و به عنوان یک فرد، به پیشرفت ادامه دهم.»
منبع: The Athletic
مترجم: امیرعباس شریفی
کاری از گروه فنی آنالیز تاکتیکی
-
دوره تخصصی آنالیز فوتبال (بخش اول)۱,۸۳۰,۰۰۰تومان -
نرم افزار آنالیز گرافیکی۲,۱۵۰,۰۰۰تومان -
دوره آموزش آنالیز فوتبال۹۶۰,۰۰۰تومان